بایگانی دسته: اقتصاد

اولین آگهی تلویزیونی جماهیر شوروی


نسخه آپارات: www.aparat.com/v/PicAL
نسخه فیس بوک: https://goo.gl/UqgdDA

گفته می شود که این آگهی که به «ذرت آوازخوان» مشهور شده، اولین آگهی تلویزیونی شوروی است که در سال ۱۹۶۴ (حدود ۵۰ سال پیش) ساخته و پخش شده.
«نیکیتا خروشُف» رهبر شوروی که بعد از استالین به قدرت رسید، مصرانه پیگیر کاشت ذرت در اتحاد جماهیر شوروی بود. طی سفری که به آمریکا داشت، از مزارع ذرت بازدید کرد و با یک کشاورز و تاجر آشنا شد که به شوروی ۵ هزار تن بذر ذرت فروخت. این آگهی هم در راستای ترویج و تبلیغ مصرف ذرت است.

مضمون این آگهی موزیکال این است:
سرآشپز داره می‌گه: اگر می‌خوای سلامت باشی و صد سال زندگی کنی، برو رستوران غذا بخور.
بعد چند تا بلال ذرت میان داخل و می‌گن ما از آذربایجان، یه جای گرم در جنوب شوروی اومدیم. ما رو هم به منوی غذاهات اضافه کن.
ولی سرآشپز قبول نمی کنه.
بعد بلال ها ذرت، غذاهایی که می شه از ذرت درست کرد رو اسم می برن.
آخر سر سرآشپز قبول می کنه و می‌گه خیلی هم عالی!

طی سال های بعد از پخش این آگهی تا فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، هزاران آگهی از تلویزیون پخش شد که در اوایل بیشتر تبلیغات آموزشی – اجتماعی بودند و در قالب برنامه های چند دقیقه ای تولید می شدند. اما به مرور زمان، به شکل آگهی های کوتاه تجاری محصولات و فروشگاه های دولتی درآمدند.

اولین آگهی تجاری در سینما هم درباره شکلات بود که در سال ۱۹۷۲ در سنت پترزبورگ پخش شد و کارگردانی آن را «نیکیتا میخالکوف» بر عهده داشت.

مطالب مرتبط:
پوسترهای تجاری و تبلیغاتی شوروی سابق
لوبوک (Lubok)

بهروز بهادری فر

آلبوم عکس: سیبری مرکزی (کراسنایارسک) قرن بیستم

کراسنویارسک، روسیه، شوروی، آلومینیوم، نیکل، سیبری، عکس تاریخی

این عکس های تاریخی، «سرزمین کراسنایارْسْک» قرن بیستم را نشان می دهند.
«سرزمین کراسنایارْسْک» در مرکز سیبری واقع شده و مرکز آن «کراسنایارْسْک» است که با حدود یک میلیون جمعیت، سومین شهر پرجمعیت سیبری است (بعد از نُوُسیبیرسْک و اُمْسْک).

نقشه، اینفوگرافیک، روسیه، سیبری، روسیه اروپایی، روسیه آسیایی، مسکو

شهرت «سرزمین کراسنایارْسْک» به چند چیز است:

  • «گولاگ» های معروف و زیاد که به توسعه شهر کمک کردند. «گولاگ»، اردوگاه های کار اجباری زندانیان و تبعیدیان بود و هنوز هم که هنوز است، حتی اسمش خوف و هراس به جان مردم می اندازد.
  • منتقل شدن تعداد زیادی از کارخانه های سنگین شوروی در زمان جنگ جهانی دوم از مناطق مرزی غرب روسیه به مرکز سیبری، برای در امان ماندن از دست آلمان ها. که این خود به پیشرفت اقتصادی این منطقه کمک کرد.
  • گذر کردن «راه آهن سراسری سیبری» از این شهر
  • طبیعت بسیار زیبا و دست نخورده
  • وجود بزرگ ترین کارخانه تولید آلومینیوم جهان (Rusal) در این منطقه
  • وجود بزرگ ترین کارخانه تولید نیکل و پالادیوم جهان (Norlisk) در این منطقه
  • این دو کارخانه باعث به وجود آمدن ثروتمندترین مردان روسیه شده اند؛ ولادیمیر پوتانین (Vladimir Potanin) و میخاییل پروخوروف (Mikhail Prokhorov) که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲ نامزد شد، ولی رای خیلی کمی آورد.
  • وجود یکی از بزرگ ترین معادن طلای روسیه در این منطقه، متعلق به کارخانه «پولیوس» (Polyus) بزرگ ترین کارخانه تولید طلا در روسیه و از بزرگ ترین ها در جهان.
  • و در نهایت این که، در سیبری سه رودخانه عمده وجود دارد که هر سه از جنوب به شمال در جریانند:
    — اُب (Ob) در سیبری غربی که نامش احتمالا از کلمه فارسی آب آمده.
    — یِنی‌سِی (Yenisei) در سیبری مرکزی. همین رودخانه باعث آبادانی «سرزمین کراسنایارْسْک» شده است.
    — لِنا (Lena) در سیبری شرقی که طولانی ترین رودخانه روسیه است.

  • بهروز بهادری فر
    نسخه فیس بوک: https://goo.gl/MQLIqf

    مطالب مرتبط:
    اینفوگرافیک: سیبری
    ولادیمیر پوتانین
    راه آهن سراسری سیبری

    کراسنویارسک، روسیه، شوروی، آلومینیوم، نیکل، سیبری، عکس تاریخی

    کراسنویارسک، روسیه، شوروی، آلومینیوم، نیکل، سیبری، عکس تاریخی

    ادامه‌ی خواندن

    آوُسکا، زنبیل روسی

    همان طور که ما دهه شصتی ها با زنبیل های پلاستیکی قرمز رنگ و صف های طولانی خاطره داریم، روس ها هم از زمان شوروی (به خصوص سال های قبل از فروپاشی) با «آوُسکا» (Avoska) خاطره دارند.
    «آوُسکا» کیسه ای است بافته شده از نخ که راحت جمع شده و در جیب جا می شود.
    کلمه «آوُس» (Avos) در زبان روسی کاربردی شبیه «ان شاء اله» دارد. مثلا می گویند: «ترافیک سنگینه، ولی آوُس به پرواز می رسیم.»
    گفته می شود که دلیل نام گذاری این کیسه خرید هم آن است که مردم همیشه «آوُسکا» در جیب داشتند تا اگر «ان شاء اله» جنس خوبی گیر آوردند، آماده باشند و بخرند.

    هنوز هم در بعضی از فروشگاه های روسیه، بسته های چند کیلویی سیب زمینی را در کیسه هایی مانند «آوُسکا» قرار می دهند.
    ضمن این که بعضی از «بابوشکا» ها (پیرزن ها) «آوُسکا» در جیب دارند تا در هزینه کیسه پلاستیکی صرفه جویی کنند.
    امروزه «آوُسکا» نام یک فروشگاه زنجیره ای نه چندان معروف با ده ها شعبه در مسکو و دیگر شهرهای روسیه است.

    توضیح این که تنوع کالا در شوروی به خصوص سال های قبل از فروپاشی بسیار محدود بوده. محتویات «آوُسکا» در این عکس ترکیبی است از کالاهای نوستالژیک زمان شوروی که کمتر در دسترس بودند و «آوُسکا» های مردم اصلا به این رنگینی نبوده.

    صف در آخرین سال های شوروی، از صف های دوران جنگ ایران و عراق هم بدتر بوده. مردم ساعت ها در صف می ایستادند. اما جنس ارزان در شوروی بی معنی بود. به این معنی که قیمت کالاها کاملا مشخص و از پیش تعیین شده بوده.

    موضوع جالب دیگر، نحوه «زنبیل گذاشتن» روس ها در صف های طولانی زمان شوروی است.
    در ایران مردم به نفر قبلی یا بعدی می سپردند یا زنبیل می گذاشتند. در روسیه همه از اول صف شروع می کردند و کف دستشان با خودکار شماره نوبت خودشان را می نوشتند تا آخر. آن هایی هم که می خواستند می رفتند به کارشان می رسیدند و بر می گشتند و طبق شماره کف دستشان، سر جای خودشان می ایستادند.
    در این باره مفصل تر در مطلبی با عنوان «صف در شوروی» نوشته ام.

    بهروز بهادری فر
    نسخه فیس‌بوک: goo.gl/pE9ATS

    مطالب مرتبط:
    صف در شوروی
    آلبوم عکس: بحران مالی بعد از فروپاشی شوروی
    صف برای «مک دونالدز» در شوروی
    روبل، واحد پول روسیه
    بابوشکا

    آلبوم عکس: بحران مالی بعد از فروپاشی شوروی

    برای حدود ۶۰ سال اقتصاد شوروی به صورت صد در صد دولتی اداره می شد. تولید، قیمت گذاری، توزیع و همه و همه توسط دولت مرکزی و کمیته ای به نام «گوس پلان» (Gosplan) برنامه ریزی و ابلاغ می شد. روبل، واحد پول ملی، وابستگی به ارزهای خارجی نداشت و اقتصاد بازار آزاد در آن زمان خیانت به ارزش های کمونیستی تلقی می شد.

    بعد از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، کشور وارد یک دوره گذار از اقتصاد بسته و دولتی به اقتصاد بازار آزاد شد. می توان تصور کرد که در این بین، مردم چه دوران سختی را از سر گذراندند.
    آیا می توانید تورم ۲۵۰۰ درصدی را تصور کنید؟ یعنی قیمت اجناس ظرف یک سال ۲۵ برابر گران تر شدند. دولت تلاش کرد که اوضاع را کنترل کند و بعد از سه سال تورم را به حدود ۲۲۰ درصد رساند.


    فروش همزمان کفش دست دوم و خرید ارز خارجی!

    چند سال بعد از آن دوباره بحران روبل و کاهش بی سابقه پول ملی اتفاق افتاد. تصور کنید مبلغی را برای خرید ماشین پس انداز کرده اید. اگر بر فرض خوش شانسی، بانکی که پول شما نزد اوست ورشکسته نشده باشد، پول شما دیگر به اندازه یک سبد خرید منزل هم ارزش ندارد، چه برسد به ماشین!
    در این اوضاع بود اکثریت مردم به نان شب محتاج و عده محدودی هم با فرصت طلبی و هوشمندی میلیاردر شدند. بسیاری از مافیاهای اقتصادی در این دوران شکل گرفتند و هفت تیر کشی برای حذف رقبای سیاسی و اقتصادی رواج پیدا کرد.
    تصور بسیاری از ایرانیان از روسیه امروز، در این دوران خاکستری گیر کرده و خود را با تغییرات سریع جامعه روسیه تطبیق نداده است.

    همان طور که در این عکس ها می بینید، زن و مرد و پیر و جوان در کنار خیابان دستفروشی می کنند. سال ۱۹۹۱ است و دیگر خرید و فروش جرم نیست و قبحش را از دست داده. در حالی که تا قبل از آن، خرید و فروش کالا و ارز جرم نابخشودنی بود.

    امروزه البته شرایط کاملا تغییر کرده و روسیه به کشوری شدیدا مصرف گرا و تجمل گرا تبدیل شده است. اما همچنان با مشکلات اقتصادی بزرگی از جمله وابستگی شدید به نفت و گاز و منابع طبیعی، فساد مالی و فاصله شدید طبقاتی روبرو است. بحران جدید مالی در روسیه و کاهش ارزش روبل به واسطه مسایل اوکراین، خاطرات مردم از آن سال های سخت و نه چندان دور را دوباره زنده کرده است.

    بهروز بهادری فر

    مطالب مرتبط
    صف در شوروی
    روبل، واحد پول روسیه
    بابوشکا
    صف برای «مک دونالدز» در شوروی

    ادامه‌ی خواندن

    سماور به «تولا» نبری!

    تولا، سماور، تولستوی، تالستوی، روسیه
    عکس: بهروز بهادری فر

    «تولا» (Tula) شهری است با نیم میلیون جمعیت در ۲۰۰ کیلومتری جنوب مسکو که به ۵ چیز شهرت دارد:

    ۱) سماور
    اسم سماور روسی با شهر «تولا» گره خورده است و یکی از دیدنی های این شهر موزه سماور است.
    ضرب المثل روسی «سماور به تولا بردن» معادل همان «زیره به کرمان بردن» خودمان است.
    البته امروزه دیگر سماور سازی در این شهر رونق چندانی ندارد.

    ۲) صنعتگران ماهر
    از زمان های دور، صنعت اسلحه سازی و فلز کاری و متالورژی از پایه های اقتصاد این شهر بوده است.
    داستان مرد چپ دست روس را که به سفارش تزار روسیه و برای رو کم کنی انگلستان، روی پای حشره میکروسکپی فلزی ساخت انگلیس نعل فلزی سوار می کند را احتمالا شنیده اید. «لِوشا» (Levsha) که یعنی چپول یا چپ دست، اهل «تولا» بوده. بعدها دولت انگلیس از «لِوشا» دعوت به همکاری می کند، اما او بعد از سفر کوتاهی به بریتانیا، این دعوت را رد کرده و به روسیه بر می گردد و در نهایت در اثر مصرف زیاد الکل می میرد.
    این داستان که روس ها به آن افتخار می کنند، تبحر صنعتگران این شهر از قدیم الایام را نشان می دهد.

    ۳) تولستوی
    منزل و محل دفن «لئو تولستوی» نویسنده شهیر روس در منطقه «یاسنایا پالیانا» (Yasnaya Polyana) در چند کیلومتری «تولا» قرار دارد. «یاسنایا پالیانا» را می شود «بیشه آفتابی» ترجمه کرد. در همین «بیشه آفتابی» بود که تولستوی «جنگ و صلح» و «آنا کارنینا» را نوشت.
    ساختمان سفید رنگ در پایین سمت راست عکس، منزل تولستوی است که در مزرعه ای بزرگ قرار دارد.

    ۴) کلوچه زنجبیلی
    همان طور که در ایران کلوچه های فومن معروف است، در روسیه کلوچه های زنجبیلی «تولا» معروف است.
    روی این کلوچه ها معمولا عبارت «سوغاتی تولا» و آرم شهر تولا حک شده.
    موزه ای هم در این شهر به کلوچه های زنجبیلی اختصاص دارد.
    در زبان روسی به این نوع کیک/نان/شیرینی که داخلش عسل یا مربا دارد، «پریانیک» (Pryanik) می گویند.

    کیک زنجبیلی، تولا، پریانیک

    ۵) گارُمشکا
    «گارمون» یا «گارمُشکا» (Garmoshka) نسخه روسی آکاردئون است و بین روس ها خیلی طرفدار دارد. «گارمُشکا» ساخت «تولا» شهرت جهانی دارد.

    گارمون، گارمن، گارموشکا، گارمسشکا، گارمُشکا، ساز، روسیه، روس

    بهروز بهادری فر

    عکس روز: مونچگورسک

    مونچگورسک، روسیه، مومانسک، کولا، گلف استریم

    مونچگورسک (Monchegorsk) یکی از آلوده ترین شهرهای روسیه است.
    وجود قبرستان مواد زاید فلزات سنگین و زباله های اتمی، دلیل این آلودگی است.
    این منطقه دارای منابع عظیم مس و نیکل است و یک پایگاه نظامی هوایی روسیه هم در این منطقه استراتژیک قرار دارد.
    این شهر در شبه جزیره کولا (Kola) بالای مدار قطب شمال و در نزدیکی مرز فنلاند و نروژ واقع شده که به دلیل جریان گلف استریم، آب و هوای معتدلی دارد.

    یاقوتستان روسیه

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    سردترین نقطه روی کره زمین، ایستگاه فاقد سکنه «واستوک» روسیه در قطب جنوب است که دمای منفی ۸۹ را به ثبت رسانده است.
    اما سردترین محل سکونت انسان، در شرق سیبری و در جمهوری «یاقوتستان» روسیه قرار دارد.
    روستای «اویمیاکُن» (Oymyakon) با حداقل دمای ثبت شده منفی ۷۱ درجه
    شهر کوچک «ورخویانسک» (Verkhoyansk) با حداقل دمای ثبت شده منفی ۷۰ درجه
    و شهر «یاکوتسک» (Yakutsk) مرکز این جمهوری، با حداقل دمای ثبت شده منفی ۶۴ درجه
    با توجه به جمعیت ۲۵۰ هزار نفری، «یاکوتسک» به عنوان سردترین شهر دنیا شناخته می شود.

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    جمهوری «یاقوتستان» که به نام های «یاکوتیا» و «ساخا» هم شناخته می شود، چیزی حدود دو برابر ایران، یعنی به انداره هندوستان مساحت دارد، اما با این وجود، جمعیت آن کمتر از یک میلیون نفر است.

    حدود یک چهارم الماس دنیا در این جمهوری استخراج می شود و معدن الماس «میر» دومین حفره بزرگ حفر شده به دست بشر است که امروزه دیگر فعال نیست.
    معادن غنی طلا، اورانیوم و ذغال سنگ از دیگر پایه های اقتصادی این جمهوری است.

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    رودخانه ۴۵۰۰ کیلومتری «لِنا» (Lena) یکی از رودخانه های مهم سیبری است که از نزدیکی دریاچه بایکال در جنوب این جمهوری سرچشمه می گیرد و به اقیانوس منجمد شمالی می ریزد. شهر «یاکوتسک» در حاشیه همین رودخانه واقع شده.
    در زمان شوروی، برای آب‌رسانی به زمین های کشاورزی کم آب آسیای میانه، برنامه ای برای معکوس کردن جهت جریان رودخانه «لِنا» به اجرا گذاشته شد که شکست خورد و آثار مخربی روی محیط زیست باقی گذاشت.

    یکی از دیدنی های یاقوتستان، صخره های سنگی زیبا معروف به «ستون های لِنا» (Lena Pillars) در حاشیه رودخانه «لِنا» و در نزدیکی شهر «یاکوتسک» است. در این باره به زودی مطلب جداگانه ای خواهیم داشت.

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    و اما سرما…

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    برف، سرما، روسیه، روس، شوروی، روسی، روسیه، روسی، یخبندان، یخ، یاقوتستان، یاکوتیا، ساخا، یاکوتسک، لنا، سرد، هوای سرد، معدن، اورانیوم، طلا، الماس، russia

    ادامه‌ی خواندن

    عکس روز: بندر مورمانسک

    بندر مورمانسک، روسیه، کولا

    روسیه ۶۳ بندر دریایی دارد. بندر مورمانسک (Murmansk)، بزرگ ترین بندر بالای مدار قطب شمال در دنیا و تنها بندر شمال روسیه است که به دلیل جریان گلف استریم، زمستان ها یخ نمی زند.

    این بند در شبه جزیره کولا (Kola) در نزدیکی مرز فنلاند و نروژ واقع شده.

    یکی از مشکلات بزرگ تاریخی روسیه که منشاء جنگ های بسیاری، از جمله با ایران بوده، دسترسی به بنادر آب گرم است. مشکلی که رقبای روسیه، مثل آمریکا، ژاپن، فرانسه، آلمان و انگلیس با آن روبرو نبوده اند. به عنوان مثال بنادری مثل آستاراخان و سنت پترزبورگ حداقل ۴ ماه در سال یخ می زنند و از این جهت مورمانسک، به عنوان یکی از معدود بنادر گرم روسیه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

    از نظر وزن کالای جا به جا شده، بندر مورمانسک پنجمین بندر بزرگ روسیه است.
    جایگاه اول به بندر نووراسییسک (Novorossiysk) در دریای سیاه تعلق دارد که ۲۵ برابر آستاراخان کالا در آن جا به جا می شود.

    گرچکا (Grechka)

    بعد از برنج، «گرِچکا» («گندم سیاه») پرمصرف ترین غله در روسیه است.
    بر خلاف اسمش، از غلات نیست، بلکه میوه (دانه) سبوس دار یک گیاه گلدار است که در روسیه و چین و آمریکا و حتی ژاپن و فرانسه کاشت می شود.


    مزرعه «گرچکا» در روسیه

    کاشت آن آسان است و به دلیل رشد سریع، نیاز چندانی به کود و مواد شیمیایی ندارد. بعد از برداشت، پوسته دانه جدا شده و به دو صورت خام و بوداده عرضه می شود.
    تولید آن ارزان تمام می شود، مقوی است، طبع آن گرم است و به راحتی هضم می شود. همه این ها باعث شده که روس ها علاقه خاصی به «گرچکا» داشته باشند و تقریبا سر هر سفره ای باشد.

    خیلی از خانواده ها اصرار دارند که بچه ها صبحانه حتما «کاشا» (حلیم روسی) بخورند، که معمولا از «گرچکا» یا بلغور آن در آب یا شیر تهیه می شود. این نوع «کاشا» با ذائقه ما ایرانی ها زیاد جور نیست. اما انواع دیگر «کاشا» که با جو یا دیگر غلات درست می کنند، واقعا خوشمزه است.

    علاوه بر این، «گرچکا» مثل برنج با گوشت و سبزیجات هم سرو می شود. آرد «گرچکا» هم در تهیه ماکارونی (رشته) و بعضی غذاهای روسی مثل «بلینی» مصرف دارد، اما از آن نمی توان نان درست کرد چون اصلا «گلوتن» که باعث کش آمدن خمیر می شود ندارد.

    «گرچکا» مصارف دیگری هم دارد.

    گل «گرچکا» بسیار مورد علاقه زنبورهای عسل است که نتیجه آن عسل تیره رنگی است که خواص دارویی زیادی دارد.
    تولید و مصرف عسل در روسیه بالاست.

    پوسته دانه های «گرچکا» در بالش های طبی برای سر و گردن استفاده می شود.
    ضمن این که حساسیت زا نیست (بر خلاف پر یا فوم) و به دلیل گردش هوا بین پوسته ها، خیلی گرم نمی شود.
    از این گذشته، بالش زیپی است و با کم و زیاد کردن مقدار پوسته «گرچکا» می توان به راحتی حجم و ارتفاع آن را کم و زیاد کرد.

    توضیح این که در بعضی منابع فارسی، «گرچکا» را به اشتباه «برنج یونانی» ترجمه کرده اند.

    بهروز بهادری فر

    نسخه فیس‌بوک: goo.gl/ei2dc0

    ادامه‌ی خواندن

    ودکا


    موزه ودکا در سنت پترزبورگ

    حدود ۶۳۰ سال پیش، سفیر «جنوا» (شهر بندری در ایتالیا) نوشیدنی الکلی به نام «آکوا ویتا» (به معنی آب حیات) به شاهزاده مسکو هدیه داد و به این ترتیب این نوشیدنی تقطیری وارد روسیه شد.

    نیم قرن بعد از آن، یک راهب به نام «ایسی دور» (Isidor) در صومعه ای در مسکو با روش تقطیری جدیدی از نان، الکل گرفت. همان چیزی که امروزه به نام «ودکا» شناخته می شود.
    تا مدت ها این نوشیدنی فقط در دربار مسکو تولید و مصرف می شد، اما با گذشت زمان مردم عادی هم به این نوشیدنی روی آوردند.


    انواع الکل روسی

    بعدها حکومت تزاری به محبوبیت ودکا پی برد و با وضع قوانین انحصاری برای تولید ودکا، از محل مالیات بر آن، هزینه های جاری دولت را تامین می کرد. در مقاطعی در قرن نوزده میلادی، تا ۴۰ درصد درآمد دولت از محل مالیات بر تولید ودکا تامین می شد و به همین دلیل مصرف ودکا تبلیغ و ترویج می شد.

    در دوران اتحاد جماهیر شوروی و بعد از جنگ جهانی دوم، دولت برنامه هایی را برای حل معضل بزرگ الکلیسم به اجرا گذاشت. از درمان معتادان الکل گرفته تا ایجاد محدودیت هایی در تولید و توزیع و مصرف ودکا.


    «نه به الکل»، پوستری تبلیغی در زمان شوروی سابق

    اما معضل الکلیسم، همچنان گریبانگیر روسیه است. حدود ۷۰ درصد نوشیدنی های الکلی مصرفی در روسیه، ودکا است و روسیه با میانگین مصرف ۱۶ لیتر الکل در سال به ازای هر نفر (جمعیت بالای ۱۵ سال) چهارمین کشور دنیا در مصرف الکل است (بعد از مولداوی، جمهوری چک و مجارستان).
    متوسط عمر مردان در روسیه ۶۲ سال است (۱۳ سال کمتر از متوسط عمر زنان روس). گفته می شود که یکی از عوامل عمر پایین مردان در روسیه، مصرف بیش از اندازه الکل است.

    تولید ودکا کارخانه ای هنوز هم انحصاری است و الکلی های خلاف سنگین از عهده قیمت بالای آن بر نمی آیند. به همین دلیل بعضی ها «ساماگون» (Samogon) یا همان «عرق سگی» خانگی درست کرده و می خورند.


    «ساماگون» (Samogon)

    در خیلی از کشورها تولید و مصرف عرق خانگی مرسوم است؛ «عرق سگی» در ایران، «راکی» در ترکیه، «چاچا» در گرجستان، «اوقی» در ارمنستان و…
    «ساماگون» بیشتر از شکر درست می شود، یا از سیب زمینی، چغندر و میوه های مختلف و در بیشتر در شهرهای کوچک تر تولید و خرید و فروش و مصرف می شود.

    بهروز بهادری فر

    مطالب مرتبط:
    سالا
    ترشی در روسیه
    لوبوک (Lubok)

    لطفا ما را دنبال و به دوستان خود معرفی کنید!
    تلگرام: telegram.me/iloverus
    یوتیوب: goo.gl/vQKFiv
    ساندکلاود: goo.gl/t9w4P9
    فیس بوک: goo.gl/XWfPVU
    اینستاگرام: goo.gl/bhGT4m

    این عکس های تاریخی مردم روسیه را هنگام مصرف الکل نشان می دهد.

    ادامه‌ی خواندن