در کشورهای مختلف، بعضی از جوان ها، در پوشش و رفتار، به تیپ های اجتماعی خاصی تمایل پیدا می کنند. به واسطه فیلم های سینمایی، با بعضی از تیپ های اروپایی و آمریکایی آشنا هستیم، اما شاید کمتر تیپ های روسی را دیده باشیم.
یکی از این تیپ ها در روسیه «گوپنیک» (Gopnik) است که از نظر پوشش تا حدودی به تیپ «جوات» ایرانی شباهت دارد. البته باعث تاسف است که اسم جواد به این شکل استفاده می شود، اما در هر صورت اصطلاح جوات رایج است. ضمنا اصطلاح «گوپنیک» هم مانند جوات، توهین آمیز است.
«گوپنیک» ها از طبقه فقیر جامعه هستند و معمولا کمتر از ۳۰ سال سن دارند. رفتار آن ها تقلید و کاریکاتوری است از فرهنگ خلافکاران و زندانی های روسیه، اما بیشتر اهل دعوا هستند تا خلاف سنگین.
اگر هم خلافی کنند، مانند زورگیری و کیف قاپی، بیشتر از این که به دنبال پول باشند، به قصد تحقیر افراد است.
نوع پوشش «گوپنیک» ها
معمولا سرشان را کامل می تراشند، بعضی شان هم چتر کوچکی از مو جلو و پشت سر باقی می گذارند.
زمستان ها کاپشن چرم یا گرمکن می پوشند و علاقه خاصی به برند آدیداس با دو نوار سفید دارند. زیر کاپشن، ژاکت رنگ و وارنگ می پوشند و به جایی که روی شلوار بیاندازند، داخل شلوار می کنند.
تابستان ها عرق گیر تن می کنند یا اصلا برای بالاتنه چیزی نمی پوشند.
شلوار هم معمولا شلوار ورزشی آدیداس با همان دو نوار سفید رنگ.
کفش چرم نوک تیز یا دمپایی و یا کتانی.
تسبیح دست می گیرند و زنجیر (معمولا با صلیب) به گردن دارند.
انگشتر به دست دارند که معمولا مثل مهر عمل می کند. یعنی داخل استامپ که بزنی، طرح می اندازد.
ساعتشان دسته فلزی است و معمولا بند ساعت را نمی بندند.
بعضی هاشان کیفی به اسم «بارسِتکا» (Barsetka) دست می گیرند که در اصل در دهه نود میلادی خیلی مد بوده و هنوز هم خیلی از مردهای جاافتاده روس «بارسِتکا» دست می گیرند.
خالکوبی های غیر حرفیه ای و کج و کوله دارند.
«گوپنیک» های دختر، دوست دختر «گوپنیک» ها هستند و تابستان و زمستان دامن خیلی کوتاه می پوشند، خالکوبی دارند و تابستان ها لباس خیلی باز می پوشند.
رفتار «گوپنیک» ها
پشت سر هم الکل و به خصوص آبجو می خورند و بیشتر وقت ها مست هستند.
عرق سگی («ساماگون») درست می کنند و می خورند.
علاقه خاصی به تخمه شکستن دارند.
ترک تحصیل کرده اند.
خیلی وقت ها حتی اگر صندلی هم باشد، روی پا می نشینند (مثل روی دستشویی نشستن).
بعضی ها شان که خیلی اهل کتک کاری و دعوا هستند، سر و صورت زخمی و کبود و و دندان های شکسته دارند.
مرتب سیگار می کشند و تف می کنند.
بد دهان هستند و بیشتر صحبتشان راجع به دعوا و دختر و مسائل سطحی است.
دنبال شر هستند؛ تنه می زنند، متلک می گویند، درخواست پول می کنند تا طرف بگوید نه و به این بهانه بروند سراغش.
وطن پرست دو آتشه هستند.
از خارجی ها و ملیت های مهاجر بدشان می آید.
از آمریکا و هر چیزی که آمریکایی باشد متنفرند، حتی رقص بریک و هیپ هاپ آمریکایی.
از همجنسگرا ها متنفرند و آن ها را آزار می دهند. (به طور کلی روس ها به شدت همجسنگرا هراس هستند.)
معمولا کنار خیابان، کنار دکه ها و نزدیک ورودی ساختمان ها جمع می شوند.
تابستان ها تا آخر شب می خورند و مست می کنند و دعوا و داد و بیداد می کنند.
موسیقی مورد علاقه «گوپنیک» ها
رقص و موسیقی مخصوص به خود ندارند، اما Mnogotochie و Kasta و AK47 از گروه های موسیقی مورد علاقه آن هاست.
هشدار: در این موسیقی از کلمات بسیار تند و زننده استفاده شده.
بر خلاف شهرهای کوچک که دچار فقط اقتصادی و فرهنگی هستند، در شهرهای بزرگ، کمتر «گوپنیک» می بینید، مگر در مناطق جرم خیز، مثلا شرق و جنوب شرق مسکو.
ضمنا «گوپنیک» ها واقعا خطرناک نیستند و رفتارشان بیشتر بچه گانه است. اما عقل حکم می کند که تا حد ممکن از آن ها دوری کرد.
توضیح این که «گوپنیک» ها را نباید با «بومژ» (Bomzh) ها اشتباه گرفت. «گوپنیک» ها یک تیپ اجتماعی هستند که مرام و مسلک خود را دارند و بعضی از نوجوان ها و جوان ها دنبال تقلید از آن ها هستند. در حالی که «بومژ» ها افراد الکلی و بی خانمان و از خانه رانده شده ای هستند که در همه جا، چه شهرهای بزرگ و چه کوچک، دیده می شوند. ضمن این که «گوپنیک» ها جوانند، ولی «بومژ» ها معمولا این دوران را طی کرده و سن بالا هستند.
نسخه فیس‌بوک: goo.gl/dobIf7
مطالب مرتبط:
خالکوبی تبهکاران روسیه
ودکا و ساماگون
جرم و جنایت در روسیه
میانه‌ی اَمردادِ ۱۳۵۶ در خوزستان و اهواز ِ زیبا زاده شدم که چندی بعد در جنگ به ویرانه‌‌ای بدل شد. نام ِ خانوادگیِ من برخلاف تصور بسیاری نام حقیقی من است و به‌هیچ‌عنوان مستعار نیست.
