بایگانی دسته: دیدنی ها

شهر رویایی سنت پترزبورگ


نسخه آپارات: aparat.com/v/GiLAg

شاید بتوان «سنت پترزبورگ» را زیباترین و خاطره انگیز ترین شهر روسیه نامید.
«سنت پترزبورگ» که در دوره های زمانی مختلف، «پتروگراد» و «لنینگراد» هم خوانده می شد، حدود ۳۰۰ سال پیش توسط تزار «پتر کبیر» بنیان گذاشته شد و تا حدود ۱۰۰ سال پیش و تا انقلاب کمونیستی شوروی پایتخت روسیه بود.

گوشه به گوشه این شهر پر از خاطره و تاریخ است. در گوشه ای «میخاییل لومونوسوف» پایه های علم آموزی و دانشگاه در روسیه را بنا نهاد، در گوشه ای دیگر نخبگان فرنگ رفته علیه تزار کودتای نافرجام کردند، در گوشه ای «نیکلای گوگول» قدم می زده و طرح داستان می ریخته و در گوشه ای دیگر «آنا آخماتوا» شاعره رنج کشیده روس، شعر خلق می کرده.

رودخانه «نـِوا» و کانال ها و پل های متعددش بسیار دیدنی هستند. همین طور شهر «پترگوف» (Petergof) که به تقلید کاخ ورسای در کنار «سنت پترزبورگ» ساخته شده.
«شب های سفید» و «فستیوال بادبان های سرخ» این شهر در تابستان بسیار دیدنی و خاطره برانگیز است.

مردم «سنت پترزبورگ» خون گرم تر از مردم مسکو هستند و در کوچه و خیابان بیشتر خارجی می بینید و زبان انگلیسی و حتی فارسی می شنوید.

این شهر که خواهرخوانده اصفهان است، پایتخت فرهنگی روسیه محسوب می شود و هر ساله میزبان چندین میلیون توریست خارجی است و از این طریق میلیاردها دلار به اقتصاد روسیه کمک می کند.

بهروز بهادری فر
نسخه فیس‌بوک: goo.gl/tTm46d

چنان‌چه علاقه دارید درباره این شهر بیشتر بدایند، مطالعه مطالب زیر را پیشنهاد می کنم.

مراسم بادبان های سرخ
کانال های شهر سنت پترزبورگ
کلیسای جامع «ناجی در خون»، سنت پترزبورگ
«کلیسای جامع کازان»، سنت پترزبورگ
کلیسای جامع «سنت اسحاق» سنت پترزبورگ
مسجد سنت پترزبورگ
مظفرالدین شاه در سنت پترزبورگ
سنت پترزبورگ، سال ۱۳۱۰ خورشیدی
جشن پایان دبیرستان در روسیه
ویدئو: سنت پترزبورگ، تایم لپس
عکس روز: «سنت پترزبورگ» و رودخانه «نِوا» در زمستان
عکس روز: زمستان های سنت پترزبورگ
عکس روز: کلیسای عروج مریم مقدس، سنت پترزبورگ
ویدئو روز: مردم روسیه
محله ایزماییلوا مسکو
زبان اشاره در روسیه: الکل

دیدنی های نزدیک سنت پترزبورگ
کیژی پاگوست
جزایر «سالاوکی»

عکس روز: کلیسای مسیح منجی

مسکو، کلیسای مسیح منجی، روسیه

در پست زمینه این عکس، کلیسای جامع «مسیح منجی» مسکو دیده می شود که بلندترین کلیسای ارتودوکس دنیاست.
این کلیسا را به میمنت پیروزی روسیه تزاری بر ناپلئون بناپارت بنا کردند. بعدها در زمان استالین تخریب و به یک استخر عمومی تبدیل شد، تا این که بعد از فروپاشی شوروی، دوباره طبق نقشه قبلی بازسازی شد.

پیشنهاد می کنم کارهای Dima Zverev عکاس این اثر را دنبال کنید.
صفحه عکاس در فیس بوک: facebook.com/dima.zverev.7
صفحه عکاس در اینستاگرام: instagram.com/dimazverev777

نسخه فیس بوک: goo.gl/cFmnxp

مطالب مرتبط:
کلیسای جامع «مسیح منجی»، مسکو
کلیساهای ارتودوکس روسیه – معماری بیرونی

لطفا ما را دنبال و به دوستان خود معرفی کنید!
تلگرام: telegram.me/iloverus
یوتیوب: goo.gl/vQKFiv
ساندکلاود: goo.gl/t9w4P9
فیس بوک: goo.gl/XWfPVU
اینستاگرام: goo.gl/bhGT4m

«آلتای»، شش های اکسیژن ساز کره زمین

آلتای، روسیه
عکاس: Alexandr Leshenok

«آلتای» (Altai) منطقه ای کوهستانی است که شامل بخش هایی از جنوب سیبری (بخش آسیایی روسیه) و همین طور مناطقی از خاک چین، مغولستان و قزاقستان می شود.
حدود ۲۰ درصد جنگل های کل دنیا در روسیه قرار دارد و از این جهت، روسیه بیشترین سهم را در تولید اکسیژن دنیا دارد.
«آلتای» یکی از غنی ترین این مناطق جنگلی و کوهستانی است که به دلیل موقعیت مکانی و شرایط سخت کوهستانی، دست نخورده باقی مانده و فعلا یکی از پاک ترین مناطق روسیه بوده و مانند «دریاچه بایکال» در شرق «آلتای»، گونه های کم نظیر و بی نظیر گیاهی و حیوانی را در خود جای داده است.

«آلتای» را مقایسه کنید با «مونچگورسک» (Monchegorsk) در شمال غرب روسیه (نزدیک نروژ) که به دلیل وجود قبرستان زباله های اتمی و فلزات سنگین، شاید آلوده ترین شهر روسیه باشد.

با وجود دور از دسترس بودن، تورهای گردشگری و قایق سواری و رفتینگ و… به «آلتای» برقرار است. بهترین راه ورود به این منطقه کوهستانی این است که ابتدا به شهرهایی مثل Barnaul یا Novosibirsk یا Biysk رفته و از آنجا با ماشین شاسی بلند به مسیر ادامه داد.

بلندترین قله «آلتای» و همین طور سیبری، کوه دو قله‌ای «بلوخا» (Belukha) با ارتفاع ۴۵۰۶ متر است.
به زبان مغولی، «آلتای» یعنی «کوه طلایی» (کوهی که طلا دارد).

بهروز بهادری فر

نسخه فیس بوک: goo.gl/JGrcgh

مطالب مرتبط:
اینفوگرافیک: سیبری
آلبوم عکس: سیبری مرکزی (کراسنایارسک) قرن بیستم
آکوروم؛ قارچ های سنگی آلتای
مونچگورسک
پارک ملی «آدیغیه»

لطفا ما را دنبال و به دوستان خود معرفی کنید!
تلگرام: telegram.me/iloverus
یوتیوب: goo.gl/vQKFiv
ساندکلاود: goo.gl/t9w4P9
فیس بوک: goo.gl/XWfPVU
اینستاگرام: goo.gl/bhGT4m

آلتای، روسیه
عکاس: Alexandr Leshenok

آلتای، روسیه
عکاس: Alexandr Leshenok

آلتای، روسیه
عکاس: Alexandr Leshenok

آلتای، روسیه
عکاس: Alexandr Leshenok

ادامه‌ی خواندن

سلام از چابکسر روسیه


دانلود ویدئو (۱۹ مگابایت): goo.gl/jvtfcg
نسخه فیس بوک: goo.gl/FZ40Lz
نسخه آپارات: aparat.com/v/01LeI

بیشتر از چهار سال پیش، برای برگزاری یک نمایشگاه صنایع دستی ایرانی، به شهر «چیباکسری» (Cheboksary) پایتخت جمهوری «چواشستان» یا «چوواشیا» (Chuvashia) در ۶۵۰ کیلومتری شرق مسکو رفته بودم. اونجا بدون آمادگی قبلی و بدون تجهیزات، همین طوری دوربین دستم گرفتم و نتیجه اش شد این ویدئو که می بینین.
«چیباکسری» تلفظی شبیه «چابکسر» ایران داره، برای همین اسم این فیلم کوتاه رو «سلام از چابکسر روسیه» گذاشتم.
این شهر روی رودخانه «ولگا» قرار داره و اکثر مردم خونگرم این جمهوری کوچک، از نژاد ترک تبار «چواش» (Chuvash) هستند.
در بعضی منابع آمده که «ولادیمیر لنین»، بنیانگذار شوروی، «چواش» بوده.

بهروز بهادری فر

مطالب مرتبط:
داستان مجسمه توراندخت در مسکو
من ایرانُ دوست دارم (۱): دختر پسرهای روس
من ایرانُ دوست دارم (۲): لوسی
نوازنده خیابانی روس: این آهنگ برای ایرانی ها
من ایرانُ دوست دارم (۳): سرمیناز و دوستان
من ایرانُ دوست دارم (۳): موتورسواران

پارک ملی «آدیغیه»

پارک ملی آدیغیه، روسیه، قفقاز

جمهوری «آدیغیه» (Adygea) در جنوب روسیه و در غرب رشته کوه های قفقاز، کمی بالاتر از گرجستان واقع شده است. مرکز این جمهوری، شهر «مایکوپ» (Maykop) است که فاصله چندانی با شهر معروف «سوچی» در ساحل دریای سیاه ندارد.
از دیدنی های این جمهوری، پارک ملی «آدیغیه» است که در لیست میراث طبیعی یونسکو قرار دارد و پر است از آبشار و غار و کوه و صخره و دشت های زیبا.

عکاس: Maxim Evdokimov

نسخه فیس بوک: goo.gl/zbv1Og

مطالب مرتبط:
نقشه توریستی روسیه
صخره های سنگی «مان پوپو نِر»
آکوروم؛ قارچ های سنگی آلتای
ستون های لِنا
بانوی غار «اُردا»

پارک ملی آدیغیه، روسیه، قفقاز

پارک ملی آدیغیه، روسیه، قفقاز

پارک ملی آدیغیه، روسیه، قفقاز

ادامه‌ی خواندن

سفرنامه روسیه: (۳) خانم ندا

خانم ندا اواخر تابستان ۹۳ به روسیه سفری داشتند و عکس هایی از سفرشون به سنت پترزبورگ رو برای ما فرستادند.
ضمن تشکر از ایشون، چند عکس از این سفر رو با شما به اشتراک می گذارم.
شما هم اگر مطلب و عکسی دارین، لطفا برای ما بفرستین تا روی سایت و صفحه فیس بوک منتشر کنیم.


کلیسای پتر و پاول


موزه هرمیتاژ


موزه هرمیتاژ


پترگوف

ادامه‌ی خواندن

کلیساهای ارتودوکس روسیه – معماری بیرونی

معماری کلیساهای ارتودوکس روسیه

مهم ترین و جذاب ترین بناهای دیدنی روسیه، کلیساها و اماکن مذهبی ارتودوکس است. حتی کرملین و میدان سرخ هم عملا به واسطه کلیساهایشان معروف هستند.
در این مطلب کوتاه، مشخصات ظاهری معماری بیرونی کلیساهای ارتودوکس روسیه و وجه تمایز آن ها با دیگر کلیساهای دنیا، به طور خلاصه مورد بررسی قرار می گیرد.

از دید مسیحیان، کلیسا، کشتی نجات انسان ها در برابر طوفان های وسوسه و گناه است. به همین دلیل، اکثر کلیساهای ارتودوکس روسیه، مستطیل و بیضی شکل هستند. صلیب، ستاره و دایره از دیگر اشکال بنای کلیساها است.
فارغ از شکل ساختمان کلیسا، ۳ المان معماری، کلیسای ارتودوکس روسیه را از دیگر کلیساها متمایز می کند.

شکل گنبد کلیساهای ارتودوکس۱) گنبد پیازی
متمایز ترین ویژگی معماری کلیساهای ارتودوکس روسیه با دیگر کلیساها، «گنبد پیازی» شکل است، به نحوی که قطر گنبد از قطر ساقه (پایه) گنبد بزرگ تر است.
البته «گنبد پیازی» مختص به روسیه نیست و در بخش هایی از آلمان، ایتالیا، هند و… هم دیده می شود.

این نوع گنبد بعد از شکست مغول ها (تاتارهای مسلمان شهر کازان) در قرن ۱۶ میلادی در روسیه رواج پیدا کرد و تا قبل از آن، «گنبد کلاهخودی» رواج داشت.
معروف ترین نمونه «گنبد پیازی»، کلیسای «سنت باسیل» در میدان سرخ است که به دستور تزار «ایون مخوف» و به شکرانه پیروزی بر مسلمانان تاتار ساخته شد.

صاحبنظران درباره ریشه تاریخی «گنبد پیازی» نظر واحدی ندارند. عده ای آن را تاثیر معماری ایرانی می دانند و عده ای دیگر، آن را به ظاهر فیزیکی برف گریز این نوع گنبد نسبت می دهند.
«گنبد گلابی» از دیگر انواع گنبد است که تقریبا فقط در کلیساهای اوکراین دیده می شود.

رنگ گنبدها
رنگ گنبدها معانی خاصی دارند. این تقسیم بندی با این که مورد توافق خیلی از صاحبنظران است، اما در همه کلیساها صدق نمی‌کند و بعضی از گنبدها رنگ های ترکیبی دارند، مانند کلیسای «سنت باسیل» میدان سرخ.
ضمن این که بعضی از کلیساها، گنبدهای با رنگ های متفاوت هم دارند.

رنگ گنبد کلیساهای ارتودوکس روسیه

رنگ گنبدمعنی و مفهوم
طلاییوقف حضرت مسیح
کلیساهای بزرگ و جامع معمولا گنبد طلایی دارند.
آبی، با ستاره‌های طلاییوقف حضرت مریم
سبزوقف «پدر، پسر و روح القُدُس»
نقره ایوقف قدیسین
سیاهوقف راهبان
معمولا صومعه ها گنبد سیاه دارند.

تعداد گنبدها
تعداد گنبدها معمولا فرد هستند و معنای خاصی دارند.

کلیساهای ارتودوکس روسیه

تعداد گنبددلیل و مناسبت
۱
حضرت مسیح
۳
پدر، پسر، روح‌‌ القُدُس
۵
حضرت مسیح و چهار مبشر انجیل (کاتبان انجیل‌: مَتّی، مَرْقُس، لوقا، یوحَنّا)
۷
هفت راز مقدس (هفت آیین) مسیحیت
اعمالی برای تعالی روح انسان
غسل تعمید، تدهین، توبه، تبرّک (مراسم عشای ربانی)، ازدواج، تدهین بیماران، دست‌گذاری (تفویض مقام روحانیت)
در کلیسای ارتودوکس روسیه، «رازهای مقدس» محدود به عدد هفت نیست و شامل اعمالی مانند صدقه، دعای قبل از غذا، روشن کردن شمع و عود، روزه داری و... هم می شود.
۹
مراتب و درجات نه گانه فرشتگان در مسیحیت
سرافین (۶ بال دارند)، کروبیان (۴ بال دارند) و اورنگیان (به شکل کره و دایره های بال دار) در آسمان اول. این فرشتگان، مقرب ترین ملائک به خداوند هستند و در عرش الهی به سر می برند.
مُلکیان، فاضلان و نیرومندان در آسمان دوم
شاهزادگان، فرشتگان مقرب و فرشتگان نگهبان در آسمان سوم. این فرشتگان بیشتر از دیگر فرشتگان به انسان ها نزدیک هستند و ارتباط دارند.
۱۳
حضرت مسیح و دوازده حواریون اش
۳۳
عمر حضرت مسیح در زمین

فرشتگان آسمان اول

فرشتگان در مسیحیت. سرافین، کروبی،اورنگی، اوفانیم

۲) کاکُشنیک
یکی دیگر از ویژگی های معماری بیرونی کلیساهای ارتودوکس روسیه، المان تزیینی «کاکُشنیک» (Kokoshnik) است.
«کاکُشنیک» در اصل نوعی کلاه (به شکل تاج) و پوشش موی سنتی زنان روسی بوده و از اجزای بسیار مهم لباس سنتی روسیه به حساب می آید. پشت کلاه دختران مجرد باز بوده و مویشان دیده می شده، اما زنان متاهل، کلاه پشت بسته به سر می کردند و موی خود را می پوشاندند.
در معماری هم، «کاکُشنیک» به تاق (طاق) های نوک تیز، (شبیه آکولادی که نوکش به سمت بالا باشد) اطلاق می شود و تقریبا در بنای همه کلیساهای روسیه دیده می شود.

کاکوشنیک، کاکُشنیک

۳) صلیب
شکل صلیب ها بالای گنبدها متنوع است، اما معروف ترین آن ها صلیبی است که علاوه بر یک خط افقی، یک خط کوتاه تر افقی بالای خط افقی اصلی و یک خط کج هم در زیر خط افقی اصلی دارد.
خط کج، یک سمتش به پایین (جهنم) و سمت دیگرش به بالا (بهشت) است.

بعضی از صلیب ها، هلالی به شکل کاسه هم دارند. از آن جا که کلیسا، کشتی نجات انسان ها در برابر طوفان های وسوسه و گناه است، گفته می شود این نماد لنگر امید به نجات است.
عده دیگری از صاحبنظران، آن را کاسه ای می دانند که خون حضرت مسیح در آن ریخته شده.
نظریه ای هم وجود دارد که این هلال بعد از شکست مسلمانان توسط تزار «ایوان مخوف» اضافه شد تا یادآور پیروزی کلیسا بر اسلام باشد. در حالی که این نوع هلال از مدت ها قبل مورد استفاده قرار می گرفته است.

بعضی از صلیب های مورد استفاده در کلیسای ارتودوکس روسیه:

انواع صلیب های کلیسای ارتودوکس روسیه

بهروز بهادری فر

نسخه فیس بوک: goo.gl/adHs6m

مطالب مرتبط:
رهبانیت در روسیه
روزه در کلیسای ارتودوکس روسیه
تاریخچه مسیحیت و اسلام در روسیه
نقشه ادیان و مذاهب روسیه
دسته های مذهبی در روسیه
«راسکولنیک» های ۱۲۰ سال پیش
جزایر «سالاوکی»
معبد همه ادیان
اینفوگرافیک: نماد‌های روسیه

رانندگی در مسکو – ۰۱


لینک دانلود (۲۵ مگ) goo.gl/1fp515
نسخه آپارات: aparat.com/v/igruI
نسخه فیس بوک: goo.gl/hGNdYb

تایم لپس رانندگی در مسکو
شروع از خیابان Leningradsky
بعد خیابان Tverskaya، یکی از معروف ترین خیابان های مسکو
منتهی به ورودی میدان سرخ و ساختمان دوما
و در نهایت میدان Lubyanka محل سابق ساختمان KGB

۶ اکتبر ۲۰۱۵
بهروز بهادری فر

مطالب مرتبط:
رانندگی در جاده کمربندی مسکو با آهنگ «گل سنگم» هایده
ویدئو: یک روز برفی در مسکو
کتاب فروشی شبانه روزی در مسکو
مسکو، دهه ۶۰ میلادی

آلبوم عکس: مردم روسیه – ۱۵

humans of moscow, مردم روسیه، روس، مرد، زن، دختر، شوروی، چهره، صورت
این پدر و دختر رو کنار جاده دیدم. دختر خوشگل و خجالتی اش رو برای چیدن قارچ به جنگل برده بود. خیلی خوب و روان انگلیسی صحبت می‌کرد. می‌گفت یک سوم عمرش رو در خارج از روسیه زندگی کرده. هر کاری کرد، «ژِنیا» خانوم راضی نشد به دوربین نگاه کنه.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

اینجا «زْوِنیگارُد» (Zvenigorod) شهر کوچیکی در غرب مسکو است. این شهر مانند چندین شهر کوچک دیگر، جزیی از استان مسکو محسوب می شود. به دلیل هزینه پایین زندگی، خیلی از جمعیت مهاجر و شاغل در مسکو، در این شهرهای اقماری زندگی می کنند و روزها خود را برای کار به مسکو می رسانند. به همین دلیل در این شهرها، خارجی، یعنی تاجیک، ازبک، قرقیز، ترکمن و… زیاد می بینید. بعضی از آن ها حتی زبان روسی را به سختی صحبت می کنند.
به دلیل حضور جمعیت مهاجر، بعضی صحنه ها و رفتارها در این شهرها، برای من ایرانی خیلی آشنا هستند. مثلا مردانی که کنار خیابان می ایستند، بلند بلند صحبت می کنند و خانم ها را دید می زنند. یا نوع پوشش، با لباس و پوشش مردم مسکو خیلی تفاوت دارد. یا مثلا راننده ای که درهای ماشین را باز گذاشته، پایش را بیرون انداخته و چرت می زند.
البته این فقط به دلیل جمعیت مهاجر نیست، در شهرهای کوچک روسیه، مردان بی کار و الکلی و عربده کش زیاد می بینید. ناگفته نماند که مردم این شهرها، خیلی از مردم مسکو مهربان تر و خون گرم تر هستند.
به دلیل دوری از شهر و آب و هوای خوب، و همین طور قیمت ارزان، ویلاهای شخصی (داچا) هم در این مناطق قرار دارند. روس ها اواخر هفته و به خصوص در تابستان، از هر فرصتی برای پناه بردن به طبیعت، کاشتن گل و گیاه و میوه و سبزیجات، ماهی‌گیری، چیدن قارچ و میوه های بوته ای، کباب درست کردن، شنا و… به ویلاهایشان (داچا) پناه می برند.

humans of moscow, مردم روسیه، روس، مرد، زن، دختر، شوروی، چهره، صورت
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

humans of moscow, مردم روسیه، روس، مرد، زن، دختر، شوروی، چهره، صورت
یک موزه خصوصی تو این شهر هست به اسم موزه «دسرهای روسی». دو طبقه است، ولی خیلی کوچیک و جمع و جوره. این خانم و مادرش (صاحب موزه) خودشون نقاش و مجسمه ساز هستن و محیط دوست داشتنی و خودمونی موزه رو خودشون درست کردن.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

humans of moscow, مردم روسیه، روس، مرد، زن، دختر، شوروی، چهره، صورت
فروشنده خوش اخلاق موزه «دسرهای روسی»
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

ادامه‌ی خواندن

«شیگیر»، قدیمی ترین مجسمه چوبی جهان

قدیمی ترین مجسمه چوبی جهان، مجسمه شیگیر، روسیه

مجسمه «شیگیر» (Shigir Idol) با قدمت ۱۱ هزار سال، قدیمی ترین مجسمه چوبی است که تا به حال کشف شده است.
به عبارت دیگر، این مجسمه (بُت)، بیش از ۲ برابر اهرام ثلاثه و بیش از ۴ برابر تخت جمشید قدمت دارد.
ارتفاع مجسمه «شیگیر» ۵ متر و ۳۰ سانت بوده، اما تکه هایی از آن در زمان شوروی از بین رفت و امروزه فقط ۲ متر و ۸۰ سانت آن باقی مانده است.

قدیمی ترین مجسمه چوبی جهان، مجسمه شیگیر، روسیهدانشمندان معتقدند که چوب این مجسمه متعلق به یک درخت سیاه‌کاج ۱۵۷ ساله بوده که توسط ابزار سنگی برش داده شده. روی سطح مجسمه طرح های هندسی تکراری حک شده اند که می تواند بیان کننده عقاید آن فرهنگ و یا نشان قبیله ای باشد.
مجسمه «شیگیر» در سال ۱۸۹۰ میلادی (۱۲۵ سال پیش) درشهر «کیروفگراد» (سیبری غربی) و در عمق ۴ متری از سطح یک لجن‌زار کشف شد و امروزه در موزه تاریخ «یکاترینبورگ» (شهری مهم در جنوب محل کشف مجسمه) نگهداری می شود.

در دوران میان‌سنگی که مجسمه «شیگیر» به آن دوره تعلق دارد، به دلیل پایان عصر یخبندان و عقب نشینی یخچال ها، آب و هوای جهان معتدل تر شده و زمینه برای تولید و نگهداری خوراک بیشتر و در نتیجه اسکان و مدنیت و در نهایت، سیطره بشر بر کره خاکی فراهم شده بود.
مردمان آن دوران جادوباور بودند. روس ها تا کمی بیش از هزار سال پیش، و قبل از ورود مسیحیت، شمن‌باور بودند.
بعضی از مراسم مذهبی و ملی روسیه امروزی، مانند «ماسلنیتسا» و «ایوان کوپالا» ریشه در همین اعتقادات شمن‌باوری دارد.

نسخه فیس بوک: https://goo.gl/L7hKM6

مطالب مرتبط:
اینفوگرافیک: تاریخچه مسیحیت و اسلام در روسیه
سیبری